DEPREM KORKUTTU VE KORKUNÇ HAYALLER KURDURTTU :(

Dün akşam 20.45 de Chris in yatagına ilişmiş kitap okurken vurdu deprem.tak diye, aniden ,beklenmedık ve korkutucu...
bir sarsıntı, saniyelık ama kalbimin atışının normale donmesı uzun zaman aldı.Anlayamadım önce,Chris in yatagı kırık ,acaba kenarına fazla abandım da ondan mı sarsıldım dedım.Ama yok yok öyle birşey degıldı bu
-Anne sen salladın dimi dedi Chris de..
-Evet dedim oglum anne yaptı,ürkmesin diye..
O an o kadarcık kısa süre içinde kafamdan gecenler ise gercekten şaşırtı beni sonradan..
Önce ya devam ederse dedım deprem ne yaparım?David yoktu sadece ikimiziz Chris ve ben..Nasıl koruyacaktım Chrıs 'i?
Onun yatagına gırerım ben de kafamıza yastık koyarız cenın pozisyonunda yatarız diye dusundum,sonra ocaktaki yemek geldi aklıma,ocak dogalgazla calısıyor ,o anda olsa güçlü bir deprem,yerınde cıkacak boru ve dogalgaz yayılacak heryere,çamasır makınesı de calısıyordu,onun da kapagının acıldıgını suların yerlere boşaldıgını suya basıp elektrık carpıldıgımızı ve bunun gibi korkunc seneryolar anlık bir hızla kafamdan gecti..
En üst kattayız şu an ama o bıle rahatlatmadı,catının büyük bir gürültü ve şiddetle üstümüze düşüşünü canlandırdım gözümde...Ne kadar acizdik,ne kadar savunmasızdık..Allahımm...Dogayı hükmettini sanan insanoğlu böyle anlarda anlar da acizliğini sonra neden unutur ve bencılleşir yeniden..
Direkt pencereye koştum sonra ,baktım bir hareket yok karşı apartmanda rahatladım,kendimi kandırdım yok dedım bana öyle gelmış deprem olmamış,takiii ertesi gün gazetede okuyana kadar..